Ciemno, prawie noc [FILM – KSIĄŻKA]

Choć Ciemno, prawie noc widziałam prawie dwa tygodnie temu – jeszcze na pokazie prasowym, to jednak stwierdziłam, że nie będę zabierała się do pisania tego tekstu bez wcześniejszego przeczytania książki.

Obejrzałam, przeczytałam i muszę stwierdzić – niektóre historie mają w sobie więcej siły pozostając na papierze.

Z pamiętnika filmowca amatora, odcinek 57

Jak pływać, żeby nie utonąć? było pierwszą propozycją tytułu tego filmu. Bo w sumie – to ważne i życiowe zagadnienie. Okazało się też że ten tytuł pozostał z nami do końca.

Przedszkolanka [RECENZJA]

Przedszkolanka to tegoroczne odkrycie festiwalu Sundance i nagroda dla reżyserki – Sary Colangelo. Film o marzeniach i poszukiwaniu spełnienia, które zmienia się w obsesję…

Żona [RECENZJA]

Mam wrażenie, że ten film przeszedł całkowicie bez echa. Z premierą w Polsce we wrześniu 2018 roku zdobył jedną nominację do Oscara i jednego Złotego Globa dla najlepszej aktorki – Glenn Close. I to właśnie dla tej pani warto obejrzeć ten film.

Faworyta [RECENZJA]

Mimo hollywoodzkiej produkcji Yorgos Lanthimos nie stracił swojego głosu i nie porzucił charakteru pisma. Faworyta jest w pełni jego autorskim dziełem – trochę bawi, trochę odraża i przebiera w środkach. Zaprasza do swojego mrocznego królewskiego dworu.

Green Book [RECENZJA]

Green Book to klasycznie opowiedziana historia oparta na faktach. Całość skomponowana jest według dobrze sprawdzonego schematu – bawi, rozczula i chwyta za serce…

Russian Doll [serial]

Od jakiegoś czasu narzekam i marudzę, że niewiele książek czy seriali jest w stanie mnie bezpowrotnie pochłonąć. W opowiadanych historiach szukam nie tyle ekscytujących wydarzeń – ale również wyrazistego stylu, hipnotyzującego języka i wielowymiarowych bohaterów. Russian Doll – nowy serial Netflixa ma wszystko.

Samui song [RECENZJA]

W pierwszej godzinie Samui song jest ciekawym, psychologicznym dramatem o zakleszczonej w małżeńskiej relacji kobiecie, ludzkim przybieraniu masek i desperackich duchowych poszukiwaniach. Później… to już całkiem inny film.

Kieślowski. Zbliżenie

Ostatnio prosiłam świętego Mikołaja o wciągającą lekturę. Taką, która – tak jak kiedyś, kiedy miałam naście lat potrafiła całkowicie przysłonić mi świat. Tak też się stało, bo od tej książki ciężko było mi się oderwać. Przed Wami Kieślowski. Zbliżenie Katarzyny Surmiak-Domańskiej.

Dom, który zbudował Jack [RECENZJA]

Nie jestem wielką fanką filmów Larsa von Triera, ale mimo wszystko za każdym razem daję mu szansę. Zawsze powtarzam sobie w duchu, że skoro Melancholia mnie urzekła – to może i coś kolejnego podobnie mnie urzeknie? No niestety, tym razem to się nie stało.